BURNOUT = WYPALENIE ZAWODOWE

BURNOUT = WYPALENIE ZAWODOWE

Wypalenie zawodowe osiąga rozmiary epidemii wśród pracowników. Nie wiąże się to z jakąś niekorzystną zmianą w nas, a z fundamentalnymi zmianami w miejscu pracy i w charakterze samej pracy. Dzisiejsze miejsce pracy jest zimnym, wrogim i wymagającym środowiskiem, i to zarówno na płaszczyźnie ekonomicznej, jak i psychologicznej. Ludzie są wyczerpani emocjonalnie, fizycznie i duchowo. Codzienne wymagania, przed jakimi stają w pracy, w rodzinie, i wszystkim, co pomiędzy, osłabiają ich energię i entuzjazm. Coraz trudniej o radość z sukcesu czy dreszcz emocji związany z osiągnięciem czegoś istotnego. Oddanie i zaangażowanie w pracę gasną. Ludzie stają się cyniczni, dystansują się, próbują nie angażować się za bardzo. To zjawisko jest poważną przeszkodą na drodze do lepszego życia zawodowego..

” Prawda o wypaleniu zawodowym” Christina Maslach, Michael P.Leiter

Problem wypalenia zawodowego jest problemem bardzo mi bliskim, ponieważ sama musiałam poradzić sobie z tym problemem. Nie mogłam zrozumieć, jak praca moich marzeń, stała się źródłem mojego cierpienia emocjonalnego i spowodowała tak wiele cierpienia. Moja pasja, pełen profesjonalizm, oraz całkowite zaangażowanie w wykonywanie moich obowiązków nie była doceniana, pomimo wielu osiągnięć i zadowolenia klientów. Wszelkie obietnice pracodawcy, które były bez pokrycia, wzbudzały we mnie co raz większą frustrację. Brak możliwości podzielenia się problemami, które towarzyszyły mi w realizacji moich zadań, wyzwań, były dodatkowym obciążeniem psychicznym. Brak dialogu i partnerskiej współpracy powodowały, że stres w pracy towarzyszył mi codziennie, co bardzo negatywnie wpływało na moje zdrowie. Częste bóle głowy, złe samopoczucie, nadmierne zmęczenie i wyczerpanie emocjonalne, zakłócony sen, powodowały brak chęci wstawania  rano i wyjścia do pracy. Po pracy nie umiałam odpocząć, ponieważ wciąż myślami byłam w pracy. Myślałam wtedy, że urlop wszystko załatwi i po powrocie wszystko wróci do normy i znów będę wykonywać swoją „ukochaną” pracę z wielkim entuzjazmem, ale bardzo się myliłam.Po urlopie nic się nie zmieniło, było tylko gorzej. Mój zły stan zdrowia, również negatywnie wpływał na moje życie prywatne, relacje z najbliższymi. Zaczęłam wówczas myśleć o zmianie pracy, bo miałam już wszystkiego dość !!!!

Po przejściu wypalenia zawodowego i depresji, postanowiłam zmienić swoją pracę i swoje życie. Zmiana była najlepszą decyzją jaką podjęłam. Ukończyłam Studia Coachingowe, szereg międzynarodowych szkoleń i obecnie pomagam osobom, które potrzebują pomocy i wsparcia w pokonywaniu problemów w pracy, które nie radzą sobie ze stresem w pracy, z wypaleniem zawodowym. Wiem, że te osoby są pozostawione samym sobie, nie mogą liczyć na wsparcie i pomoc pracodawcy. Często wmawia im się, że to one są problemem, a nie ich miejsce pracy. Dzięki wysiłkowi i badaniom wielu ekspertów, wiemy już że do wypalenia zawodowego pracowników przyczynia się przede wszystkim złe funkcjonowanie organizacji, nieprawidłowości organizacyjne, oraz złe środowisko pracy.

Wypalenie zawodowe dotyka ludzi pracujących, wbrew ogólnemu przekonaniu że dotyczy tylko osób na wysokich decyzyjnych stanowiskach, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka wypalenia zawodowego, każda pracująca osoba powinna mieć świadomość , że jest to problem na skalę światową, który należy poznać, żeby móc mu zapobiec  a w razie potrzeby również rozwiązać. Bagatelizowanie problemu, naraża korporacje, przedsiębiorców, właścicieli małych firm na ogromne straty materialne związane z nieobecnością chorego pracownika, czy niemożliwością prowadzenia własnej firmy. To oczywiście nie jest obojętne na funkcjonowanie biznesu. Nie bez powodu WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) w 2019 roku, uznała wypalenie zawodowe za dolegliwość medyczną, wciągając je na listę Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób

Na wypalenie zawodowe składa się bardzo wiele czynników. Między innymi ; przeciążenie pracą, brak kontroli nad własną pracą, złe wynagrodzenie za pracę, brak sprawiedliwego traktowania, zmaganie się ze sprzecznymi wartościami, brak wspólnoty w miejscu pracy, brak dialogu i wsparcia, brak partnerskiej współpracy pomiędzy kadrą zarządzająca a pracownikami niższego szczebla, brak wzajemnego szacunku ,utrata zaangażowania, niepewność sytuacji i strach przed utratą pracy i wiele innych czynników. To wszystko oczywiście nie pozostaje obojętne na nasze emocje, które bezpośrednio wpływają na nasze myśli i przekonania. Emocjonalne skutki wypalenia to frustracja i gniew, strach i lęk. To także brak emocji pozytywnych. Wyrażanie emocji negatywnych w wypaleniu zawodowym ma również negatywne skutki w relacjach społecznych. Prowadzi  to do wrogości i irytacji, oraz zrywania więzi. Jeśli problem nie zostanie rozwiązany jak najszybciej, będzie się tylko pogłębiał i prowadził do nawarstwiania się innych poważnych problemów zdrowia, zdrowia rozumianego jako pojęcie złożone, składające się na zdrowie fizyczne, zdrowie psychiczne,  zdrowie umysłowe, zdrowie społeczne i zdrowie duchowe.

Temat wypalenia zawodowego, jest mi  dobrze znany i wiem jak można poradzić sobie ze wszystkimi problemami z nim związanymi. Stworzyłam Quiz, dotyczący wypalenia zawodowego, znajduje się na mojej stronie www.dorotalewandowska.pl bardzo zachęcam do wypełnienia go, aby sprawdzić jakie emocje wzbudza w Tobie twoja praca, czy grozi Ci wypalenie, czy może już je masz. Wypalenie zawodowemożna pokonać, ja tego dokonałam, dokonali też tego moi klienci, dlatego wiem, że jest to możliwe i Ty też możesz tego dokonać, dlatego jeśli  potrzebujesz wsparcia, pomocy to zapraszam Cię bardzo serdecznie do kontaktu ze mną. Umów się na bezpłatną konsultację, podczas której wspólnie ustalimy czego potrzebujesz i czy ja mogę Tobie pomóc. To bardzo ważny moment w mojej pracy, ponieważ do każdego klienta podchodzę indywidualnie , bardzo  zależy mi na partnerskiej współpracy w atmosferze wzajemnego szacunku.

Serdecznie pozdrawiam,

Dorota

Profilaktyka wypalenia zawodowego

Profilaktyka wypalenia zawodowego

Jednym z problemów którymi się zajmuję i pomagam się z nim uporać, to wypalenie zawodowe.

Jak to możliwe, że praca, która kiedyś była dla nas źródłem radości, pasji, samorealizacji, nagle staje się źródłem cierpienia ?

Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Składa się na nią wiele czynników między innymi :

Nadmiar stresu, perfekcjonizm, wysokie ambicje, wyczerpanie psychiczne i fizyczne itp.

Wszyscy wiemy, że lepiej zapobiegać niż leczyć, więc zastanówmy się

zatem co robić, żeby zapobiec wypaleniu zawodowemu i czy w ogóle jest to możliwe ?

Przede wszystkim, bardzo ważne jest żeby znać minusy swojej pracy i umieć sobie z nimi radzić, jeśli tego nie umiesz zrobić poproś o pomoc. Nigdy nie bójmy się prosić o pomoc, to nie jest oznaka słabości, to odwaga !!!!  Zawsze powtarzam sobie samej i moim klientom, że

DAJE SOBIE PRAWO DO BYCIA CZŁOWIEKIEM a wiec do popełniania błędów, złego samopoczucia, wrażliwości, wstydu, niedoskonałości bo nikt i nic nie jest doskonałe

 

Ważne jest mieć wokół siebie ludzi, bliskie osoby które dają nam wsparcie, to może być bardzo mała lista osób na które możemy liczyć w trudnych chwilach i które dadzą nam obiektywny feedback o nas.

 

Dbać o odpoczynek i sen.  Ostatnio bardzo modne stało się powiedzenie  ‘nie mam czasu  na nic” co jest jednoznaczne z tym, że nie mam też czasu dla siebie .Wszystko w twoim życiu jest ważne tylko nie TY. Jednak żeby osiągać wspaniałe wyniki i realizować cele trzeba przede wszystkim zadbać o SIEBIE. To ty jesteś najważniejsza/y i nigdy przenigdy o tym nie zapominaj. Od razu podkreślam to nie ma nic wspólnego z egoizmem.

Jeśli dbasz o swój dobrostan i masz oparcie w sobie, to wesprze cię to w pokonywaniu wyzwań z którymi wszyscy się w życiu zmagamy. Nie musisz się na wszystkim znać i być ekspertem od wszystkiego to takie polskie, Polacy znają się przecież na wszystkim , a  jak sobie z czymś nie radzisz to jesteś beznadziejny J

I tu przechodzimy do nawyków i przekonań, które bardzo nas ograniczają i nie pozwalają opuścić naszą strefę komfortu, oraz ograniczają naszą kreatywność.

 

No i wreszcie najpotężniejszy problem STRES.

Mimo jego ogromnego znaczenia nie poświęcę mu dzisiaj czasu, bo o tym opowiem kolejnym razem.

 

Pozdrawiam i pamiętajcie

DAJCIE SOBIE PRAWO DO BYCIA CZŁOWIEKIEM